وَمِنْ کَلَامٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
لَمّا عَزَمَ عَلى لِقَاءِ الْقَوْمِ بِصِفِّينَ
آللَّهُمَّ رَبَّ السَّقْفِ آلْمَرْفُوعِ، وَآلْجَوِّ آلْمَکْفُوفِ، الَّذِي جَعَلْتَهُ مَغِيضآ لِلَّيْلِ وَالنَّهَارِ، وَمَجْرىً لِلشَّمْسِ وَآلْقَمَرِ، وَمُخْتَلَفآ لِلنُّجُومِ السَّيَّارَةِ؛ وَجَعَلْتَ سُکَّانَهُ سِبْطآ مِنْ مَلائِکَتِکَ، لا يَسْأَمُونَ مِنْ عِبَادَتِکَ؛ وَرَبِّ هذِهِ آلْأَرْضِ الَّتِي جَعَلْتَهَا قَرَارآ لِلْأَنَامِ، وَمَدْرَجآ لِلْهَوَامِّ وَآلْأَنْعَامِ، وَمَا لا يُحْصَى مِمَّا يُرَى وَمَا لا يُرَى؛ وَرَبَّ آلْجِبَالِ آلرَّوَاسِي الَّتِي جَعَلْتَهَا لِلْأَرْضِ أَوْتَادآ، وَلِلْخَلْقِ آعْتِمَادآ، إِنْ أَظْهَرْتَنَا عَلَى عَدُوِّنَا، فَجَنِّبْنَا آلْبَغْيَ وَسَدِّدْنَا لِلْحَقِّ؛ وَإِنْ أَظْهَرْتَهُمْ عَلَيْنَا فَارْزُقْنَا الشَّهَادَةَ، وَآعْصِمْنَا مِنَ آلْفِتْنَةِ.
أَيْنَ آلْمَانِعُ لِلذِّمَارِ، وَآلْغَائِرُ عِنْدَ نُزُولِ آلْحَقَائِقِ مِنْ أَهْلِ آلْحِفَاظِ! آلعَارُ وَرَاءَکُمْ وَآلْجَنَّةُ أَمَامَکُمْ!
وَمِنْ کَلَامٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
لَمّا عَزَمَ عَلى لِقَاءِ الْقَوْمِ بِصِفِّينَ

از سخنان امام (عليه السلام) است
که آن را هنگام تصميم به مبارزه با لشکر معاويه در صفّين ايراد فرمود
بار خدايا، اى پروردگار اين سقف برافراشته و اين جوّ و فضاى نگاه داشته، که آن را مرکز پيدايش اين شب و روز، و مسير خورشيد و ماه، و محلّ رفت و آمد ستارگان، و مسکن گروهى از فرشتگانت قرار دادى؛ همان فرشتگانى که از پرستش تو هرگز خسته و ملول نمى شوند!
و اى پروردگار اين زمين که آن را قرارگاه انسان ها و جاى رفت و آمد حشرات و چهارپايان و آنچه به شمار نمى آيد از جانورانى که به چشم مى آيند وآن ها که ديده نمى شوند، قرار دادى.
و اى پروردگار کوه هاى محکم و استوار که آن ها را براى زمين به منزله ميخ هاى محکم و براى خلق، تکيه گاه مطمئنى ساختى. اگر ما را بر دشمن پيروز ساختى از ستمگرى برکنار دار و بر راه حق استوار فرما و اگر آن ها را بر ما غالب کردى، شهادت را نصيب ما کن و از فتنه، دورمان دار.
کجايند آن ها که دربرابر دشمن و حوادث سخت مى ايستند و افتخاراتشان را حفظ مى کنند؟ و کجايند آن مردان غيورى که به هنگام نزول مشکلات به پاسدارى (از عقيده و کشور خود) مى پردازند؟ (بدانيد) ننگ و عار پشت سر شماست و بهشت پيش رويتان!».