وَمِن کلامٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
يَعِظُ بِسُلُوکِ الطَّريقِ الْواضِحِ
أَيُّهَا آلنَّاسُ لا تَسْتَوْحِشُوا فِي طَرِيقِ آلْهُدَى لِقِلَّةِ أَهْلِهِ، فَإِنَّ النَّاسَ قَدِ آجْتَمَعُوا عَلَى مائِدَةٍ شِبَعُهَا قَصِيرٌ، وَ جُوعُهَا طَوِيلٌ.
أَيُّهَا آلنَّاسُ، إِنَّمَا يَجْمَعُ آلنَّاسَ آلرِّضَى وَ آلسُّخْطُ. وَ إِنَّمَا عَقَرَ نَاقَةَ ثَمُودَ رَجُلٌ وَاحِدٌ فَعَمَّهُمُ آللّهُ بِالْعَذَابِ لَمَّا عَمُّوهُ بِالرِّضَى، فَقَالَ سُبْحَانَهُ: (فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ) فَمَا کَانَ إِلاَّ أَنْ خَارَتْ أَرْضُهُمْ بِالْخَسْفَةِ خُوَارَ آلسِّکَّةِ آلْمُحْمَاةِ فِي آلْأَرْضِ آلْخَوَّارَةِ.
أَيُّهَا آلنَّاسُ، مَنْ سَلَکَ الطَّرِيقَ آلْوَاضِحَ وَرَدَ آلْمَاءَ، وَ مَنْ خَالفَ وَقَعَ فِي آلتِّيهِ!

از سخنان امام (عليه السلام) است
که در آن به انتخاب راه روشن توصيه فرموده است
اى مردم! در طريق هدايت از کمى پويندگانش وحشت نکنيد، زيرا مردم گرد سفره اى اجتماع کرده اند که سيرى آن کوتاه و گرسنگى آن بس طولانى است. اى مردم! رضايت و نارضايتى درباره هر عملى موجب وحدت مردم (در کيفر وپاداش) مى شود (مگر نمى دانيد) ناقه ثمود را تنها يک نفر پى کرد؛ امّا کيفر وعذاب الهى آن، همه قوم ثمود را فراگرفت، زيرا همگى به عمل آن يک نفر راضى بودند. خداوند سبحان مى فرمايد: (فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ)؛ «آن قوم ناقه را پى کردند و سرانجام (هنگام نزول بلاى فراگير) پشيمان شدند» و طولى نکشيد که سرزمين آنان همچون آهن گداخته اى که در زمين نرمى فرو رود با صداى وحشتناکى فرو رفت. اى مردم! آن کس که راه واضح و آشکار را بپويد به آب مى رسد؛ امّا کسى که مخالفت کند در بيابان سرگردان خواهد شد (و تشنه کام جان مى دهد).