تفسیر خطبه 102

وَمِن خُطبَةٍ لَهُ عَلَيهِ السِّلامُ تَجْرِي هذَا الْمَجْرى وَ فِيها ذِکْرُ يَوْمِ الْقِيَامَةِ وَ أحْوالِ النَّاسِ الْمُقْبِلَةِ

ترجمه

از خطبه هاى امام (عليه السلام) است که به حوادث آينده اشاره دارد و در ابتدا به حوادث سخت روز قيامت اشاره مى کند.

شرح و تفسیر

خطبه در يک نگاه
اين خطبه از دو بخش تشکيل شده است: بخش اوّل که قسمت کوتاهى است، اشاره به حوادث سخت روز رستاخيز دارد، که خداوند اوّلين و آخرين را براى رسيدگى به حساب دقيق و دادن پاداش و کيفر اعمالشان جمع مى کند.
در بخش دوم اشاره به فتنه هاى وحشتناکى دارد که همچون پاره هاى شب تاريک روى مى آورند و مردم را در فشار شديد قرار مى دهند و سرانجام گروهى از مجاهدان راستين، دربرابر آن ها به پا مى خيزند. امام (عليه السلام) در اين بخش به خصوص روى شهر بصره انگشت مى گذارد و به فتنه هايى که دامن اين شهر را مى گيرد، اشاره مى کند.

* * *