تفسیر خطبه 116

وَمِن خُطبَةٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
وَفِيها يَنْصَحُ أصْحَابَهُ

ترجمه

از خطبه هاى امام (عليه السلام) است
که در آن ياران خود را اندرز مى دهد.

شرح و تفسیر

خطبه در يک نگاه
اين خطبه در حقيقت از چند بخش تشکيل شده است:
در قسمت اوّل، توصيف بليغى از پيغمبر اسلام (صلي الله عليه و آله) و مجاهدت هاى گسترده آن حضرت در ابلاغ رسالت مى فرمايد.
در بخش دوم، مردم را مخاطب ساخته و به اندرز و نصيحت آن ها مى پردازد، نصيحتى تکان دهنده و بيدارگر.
همچنين از اصحابش به شدت گله کرده و آرزو مى کند که خداوند ميان او وآنان جدايى بيفکند و او را به کسانى که شايسته همنشينى با او هستند، ملحق سازد.
در سومين و آخرين بخش اين خطبه، با اشاراتى گويا از فتنه حجّاج خبر مى دهد و گوشه اى از جنايت هاى او را برمى شمرد، شايد مردم بيدار شوند و با توبه به درگاه خداوند، و بازگشت به وحدت و ترک اختلافات و سستى ها جلوى جنايات او را بگيرند.

* * *