خطبه در يک نگاه
امام (عليه السلام) در اين خطبه به پند و اندرز مسلمانان پرداخته و آن ها را نصايح شافى و کافى مى کند:
نخست: از کوتاهى عمر دنيا مى گويد و اين که مردم همچون مهمانى در آن هستند و به سرعت اين مهمانى پايان مى گيرد، در حالى که اعمال انسان براى حساب و جزا محفوظ مى ماند. سپس از گسترش فساد در آن عصر و زمان، شکوه مى کند.
و در بخش دوم، به نيکان و پاکان و صالحان و آزادمردان و سخاوتمندان وپرهيزکاران پيشين اشاره کرده و با مقايسه آن دو با يکديگر، به مردم هشدار مى دهد که خويشتن را اصلاح کنند و فساد را از جامعه براندازند.
و در پايان خطبه به مذمّت و نکوهش رياکارانى مى پردازد که امر به معروف مى کنند ولى خود اهل آن نيستند، و نهى از منکر مى کنند اما خود عامل منکرات اند.

* * *