خطبه در يک نگاه
امام (عليه السلام) در اين سخن که بخشى از يک سخن طولانى تر است به چند مطلب اشاره مى کند:
1. نخست به اختلافات فکرى و عملى اصحابش اشاره کرده، مى فرمايد: با چنين شرايطى نمى توان اصول عدالت را برپا داشت و حق را به حق دار رساند و تا وحدت در درون دل ها و هماهنگى در عمل نباشد رسيدن به اين اهداف عالى غير ممکن است.
2. در بخش دوم، به اين نکته مهم اشاره مى فرمايد که پذيرش حکومت از سوى او براى برافراشتن پرچم دين و عدالت در جامعه اسلامى، و اصلاح بلاد، وآسايش بندگان، و امنيّت مظلومان و ستمديدگان است.
سپس به معرفى خويش پرداخته، مى فرمايد: نخستين کسى بودم که پيام نبوت را پذيرفتم و اوّل کسى بودم که بعد از پيامبر (صلي الله عليه و آله) نماز را برپا داشتم.
3. در بخش آخر اين خطبه به صفات يک رهبر شايسته اشاره مى کند و با تعبيرات دقيق و حساب شده، اوصاف لازم را برمى شمرد، اوصافى که وجود آن در رهبر اسلامى ضامن بقا و ثبات است.

* * *