تفسیر خطبه 133

وَ مِن خُطبَةٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
يُعَظِّمُ اللهَ سُبْحَانَهُ وَ يَذْکُرُ القُرآنَ وَالنَّبِيَّ (صلي الله عليه و آله) وَيَعِظُّ النَّاسَ

ترجمه

از خطبه هاى امام (عليه السلام) است
که درباره عظمت خداوند و قرآن و پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله) سخن مى گويد و مردم را اندرز مى دهد.

شرح و تفسیر

خطبه در يک نگاه
با يک نگاه اجمالى به خطبه روشن مى شود که از پنج بخش مهم تشکيل شده است:
بخش اوّل، از عظمت خداوند و قدرت مطلقه او و سجده تمام موجودات دربرابر ذات پاکش سخن مى گويد.
در بخش دوم، به عظمت قرآن و دوام و بقاى آن اشاره مى فرمايد.
بخش سوم، درمورد پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) است که خداوند او را بعد از يک دوره فترت فرستاد ونبوت را با او پايان داد.
در بخش چهارم، سخن از کم ارزش بودن دنيا به ميان آورده و همگان را به هوشيارى و شناخت دنيا و گرفتن زاد و توشه از آن دعوت مى فرمايد.
در پنجمين و آخرين بخش، اندرزهاى شايسته و موثرى به همه مخاطبان مى دهد و بار ديگر به سراغ قرآن و عظمت آن و لزوم تدبّر در آياتش بازمى گردد، و به اين ترتيب يک نسخه کامل سعادت براى رهروان راه حق مى نويسد.

* * *