ترجمه
از خطبه هاى امام (عليه السلام) است
که در آن به صفات گمراهان و غافلان اشاره مى فرمايد.
شرح و تفسیر
خطبه در يک نگاه
اين خطبه، گلچينى است از چند بخش از خطبه مفصّلى که امام (عليه السلام) ايراد فرموده است:
در بخش اوّل، برخى از صفات افراد فاسد و مفسد و گمراه را بيان مى کند تا مردم آنان را بشناسند و از آن ها فاصله گيرند.
در بخش ديگرى، به صفات غافلان اشاره مى کند که هنگامى بيدار مى شوند که کار از کار مى گذرد و گرفتار آثار سوء اعمال خود مى شوند.
در بخش سوم، همگان را مخاطب ساخته و اندرزهاى مفيد و مؤثّر به آن ها مى دهد تا از خواب غفلت بيدار شوند و به فکر آخرت خويش باشند.
در بخش چهارم، به چند صفت خطرناک اشاره مى کند که هرکس گرفتار آن باشد هر عملى انجام دهد، مقبول نخواهد شد و اهل نجات نخواهد بود.
در پايان اين بخش، صفات چهارپايان و درندگان و انسان هاى دنياپرست و مؤمنان بيدار را در يک مقايسه کوتاه روشن مى سازد و به اين ترتيب خطبه پايان مى گيرد.