تفسیر خطبه 191

وَمِن خُطبَةٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
يَحْمَدُاللهَ وَيَثْنِي عَلى نَبِيِّهِ وَيُوصي بِالزُّهْدِ وَالتَّقْوى

ترجمه

از خطبه هاى امام (عليه السلام) است
که در آن خداوند را حمد و پيامبر خدا (صلي الله عليه و آله) را ستايش مى کند و به رعايت زهد و تقوا توصيه مى فرمايد.

شرح و تفسیر

خطبه در يک نگاه
اين خطبه در حقيقت از سه بخش عمده تشکيل شده است:
بخش اوّل، ناظر به حمد و ثناى الهى، آميخته با ذکر نعمت ها و بخشى از صفات جمال و جلال اوست، سپس شهادت به رسالت پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله) و توضيح شرايطى که آن حضرت در آن شرايط براى هدايت مردم مبعوث شد.
بخش دوم، از تقوا و آثار و برکات آن سخن مى گويد و توصيه مى کند که مردم در همه امور زندگى به اين دستگيره محکم الهى چنگ زنند.
در بخش سوم، امام (عليه السلام) درباره دنياپرستى و فريفته زرق و برق آن شدن هشدار مى دهد و به معرفى دنيا و نشان دادن عيوب آن مى پردازد تا همگان بيدار شوند و عبرت گيرند.
اين سه بخش را در چهار بخش شرح و تفسير مى کنيم.

* * *