تفسیر خطبه 227

وَمِن دُعَاءٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
يَلْجَأُ فيهِ إِلَى اللهِ لِيَهْدِيَهُ إلَى الرَّشادِ

ترجمه

از دعاهاى امام (عليه السلام) است
که در آن از خداوند تقاضاى هدايت به خير و صلاح مى کند.

شرح و تفسیر

خطبه (دعا) در يک نگاه
اين دعا که از دعاهاى بسيار پرمعنا با مضامين عالى است درواقع از دو بخش تشکيل شده است: در بخش اوّل، سخن از محبّت خداوند به بندگان و توکّل کنندگان بر او و آگاهى از اسرار درون آن هاست.
در بخش دوم، امام (عليه السلام) به خدا پناه مى برد تا او را در حوادث پيچيده راهنما باشد و به آنچه مصلحت است هدايت فرمايد و با عفو خود با او رفتار کند نه با عدالتش.

* * *