ترجمه
از سخنان امام (عليه السلام) است
آن را هنگامى ايراد فرمود که يکى از يارانش (جعدة بن حبيره) نتوانست بر منبر سخن بگويد. اين سخن درباره فضايل اهل بيت (عليهم السلام) و وضع نابسامان مردم در آن عصر است.
شرح و تفسیر
خطبه در يک نگاه
اين خطبه از دو بخش تشکيل شده است:
بخش اوّل، درباره اهمّيّت سخن گفتن و محروم بودن بعضى از اين موهبت عظيم است. سپس به وجود اين موهبت عظيم به طور کامل در اهل بيت (عليهم السلام) اشاره مى کند.
در بخش دوم، وضع زمان خود را تشريح مى فرمايد که مردم براثر پشت کردن به تعليمات اسلام رو به فساد گذاشتند و حق گويانْ ذليل، صادقانْ کليل، جوانان بداخلاق، پيران گنهکار، عالمان منافق و دوستان خيانت کار شدند و به اين ترتيب هشدار مى دهد که به راه حق بازگردند و پيش از آن که عذاب الهى دامانشان را بگيرد، بيدار شوند.
* * *