تفسیر خطبه 238

وَمِن کلامٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
فِي شَأْنِ الْحَکَمَيْنِ وَ ذَمِّ أَهْلِ الشّامِ

ترجمه

از سخننان امام (عليه السلام) است
درباره حکمين و نکوهش شاميان (پيروان معاويه).

شرح و تفسیر

خطبه در يک نگاه
اين خطبه درواقع از دو بخش تشکيل شده است: در بخش اوّل، امام (عليه السلام) شاميان را نکوهش مى کند و آن ها را افرادى سنگدل و بى ريشه معرفى مى فرمايد که بايد تربيت شوند و همچون افراد قاصر، تحت ولايت و قيمومت شخص آگاهى قرار گيرند. آن ها نه از مهاجران اند و نه از انصار (که به اصول اسلام آشنا باشند و براى بقاى آن دل بسوزانند).
در بخش دوم، به مسئله حکمين اشاره مى کند و مى فرمايد: شاميان براى اين مسئله عمروعاص را انتخاب کردند که بهترين کسى بود براى حفظ منافع نامشروعشان و شما ابوموسى اشعرى را براى حکميّت انتخاب کرديد که دورترين افراد از اهداف شما بود. شما مى بايست سينه عمروعاص را با مشت گره کرده عبدالله بن عباس مى شکستيد، نه توسط فرد ناتوانى همچون ابوموسى.

* * *