خطبه در يک نگاه
اين خطبه يکى از معروف ترين خطبه هاى اميرمؤمنان على (عليه السلام) است و به گفته شيخ مفيد در ارشاد، يکى از سخنانى است که از آن حضرت به يادگار مانده و ارباب فهم و عقل و خرد، آن را حفظ کرده اند. و به گفته سيّد رضى ـ چنان که خواهد آمد ـ اگر سخنى پيدا شود که انسان ها را با قوت و قدرت، به سوى زهد در دنيا و توجه به آخرت سوق دهد، اين سخن است.
در اين خطبه کوتاه ـ که به گفته بعضى از محقّقان، بخشى از خطبه 25 محسوب مى شود ـ امام (عليه السلام) به يازده نکته مهم درباره توجه به آخرت و زهد در دنيا و عدم اعتماد به مواهب مادّى و زرق و برق اين جهان و آمادگى هر چه بيشتر براى زندگى جاودان آخرت و هشدار درباره خطرات مهمّى که سعادت انسان را تهديد مى کند، اشاره مى فرمايد.
اين خطبه، به حق، يکى از خطبه هاى تکان دهنده اى است که انسان را به سوى زهد در دنيا و بى اعتنايى به زرق و برق، و توجه به امر آخرت، سوق مى دهد و تعبيراتش آن چنان صريح و دقيق است که هرکس را که کم ترين شايستگى داشته باشد از خواب غفلت بيدار مى کند و در هر قسمت تحليل منطقى جالبى همراه با تعبيرات خطابى ارائه مى دهد.