نامه در يک نگاه
اين نامه که در حقيقت يکى از وصاياى جامع و پرمحتواى امام (عليه السلام) به فرزندانش حسن و حسين (عليهما السلام)، بلکه همه شيعيان، در زمانى است که در بستر شهادت افتاده بود، حاوى چند بخش مهم است:
در بخش اوّل آن ها را توصيه به تقوا و بى اعتنايى به زرق و برق دنيا و طرفدارى از حق و حمايت از مظلوم دربرابر ظالم مى کند.
در بخش دوم ـ که در آن صريحآ مى گويد: مخاطب من تمام فرزندان و خانواده ام و همه کسانى هستند که اين نامه من تا دامنه قيامت به آن ها مى رسد ـ بار ديگر به تقوا وسپس به نظم در همه کارها واصلاح در ميان مردم با بيان اهمّيّت آن توصيه مى فرمايد.
در بخش سوم انگشت روى اين چند مسأله بسيار مهم مى گذارد: کفالت ايتام، حفظ حقوق همسايگان، عمل به قرآن، اهتمام به امر نماز، حج، جهاد با مال و جان و زبان، ارتباط با يکديگر و ترک جدايى ها و امر به معروف و نهى از منکر.
در آخرين بخش، فرزندان عبدالمطلب را مورد خطاب قرار داده و تأکيد مى کند که بعد از شهادت من خون مسلمانان را نريزيد و به بهانه اين شهادت از اين و آن انتقام نگيريد. فقط قاتل من مسئول است و او بايد کشته شود و سپس توصيه مى کند که پس از کشتن وى بدن او را مثله نکنيد و به خاک بسپاريد.

* * *