وَمِن کلامٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
فِي التَّزْهِيدِ مِنَ الدُّنْيا وَالتَّرْغِيبِ فِي الاْخِرَةِ
أَيُّهَا آلنَّاسُ، إِنَّمَا الدُّنْيَا دَارُ مَجَازٍ، وَ آلاْخِرَةُ دَارُ قَرَارٍ، فَخُذُوا مِنْ مَمَرِّکُمْ لِمَقَرِّکُمْ، وَ لا تَهْتِکُوا أَسْتَارَکُمْ عِنْدَ مَنْ يَعْلَمُ أَسْرَارَکُمْ، وَأَخْرِجُوا مِنَ آلدُّنْيَا قُلُوبَکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَخْرُجَ مِنْهَا أَبْدَانُکُمْ، فَفِيهَا آخْتُبِرْتُمْ، وَ لِغَيْرِهَا خُلِقْتُمْ. إِنَّ آلْمَرْءَ إِذَا هَلَکَ قَالَ آلنَّاسُ: مَا تَرَکَ؟ وَقَالَتِ آلْمَلائِکَةُ: مَا قَدَّمَ؟ لِلّهِ آبَاؤُکُمْ! فَقَدِّمُوا بَعْضاً يَکُنْ لَکُمْ قَرْضاً، وَلا تُخْلِفُوا کُلاًّ فَيَکُونَ فَرْضاً عَلَيْکُمْ.

از سخنان امام (عليه السلام) است
درباره زهد در دنيا و تشويق به آخرت
اى مردم! دنيا تنها سراى عبور و آخرت خانه جاودانه است، حال که چنين است از اين گذرگاه خود براى محل استقرار خويش (در آخرت)، توشه برگيريد و پرده هاى خويش را در نزد کسى که از اسرارتان آگاه است ندريد و قلوبتان را از دنيا خارج کنيد پيش از آن که بدن هايتان از آن خارج شود، چراکه شما در دنيا آزمايش مى شويد و براى غير آن، آفريده شده ايد. هنگامى که انسان مى ميرد، مردم مى گويند: چه چيزى باقى گذاشت؟ ولى فرشتگان مى گويند: چه چيزى پيش از خود فرستاد؟ خدا پدرتان را رحمت کند، بخشى از ثروت خود را از پيش بفرستيد تا به عنوان قرض (نزد خدا) براى شما باقى بماند و همه را براى بعد از خود نگذاريد که مسئوليت سنگينى بر دوش شما خواهد گذاشت.