خطبه 212

خطبه چیست؟ خطبه یا وعظ سخنی است برای تحریک مردم به انجام یا ترک عملی از طریق تحریک عواطف و اقناع آن‌ها. در واقع در خطابه پیش از آن که اندیشه و فکر افراد مورد خطاب باشد، احساسات و عواطف آن‌ها را مخاطب قرار می‌دهند. آیین سخنوری را خطابت می‌گویند.

وَمِن خُطبَةٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
کانَ يَسْتَنْهِضُ بِها أصْحابَهُ إلى جِهادِ أهْلِ الشَّامِ فِي زَمانِهِ
اَللّهُمَّ أَيُّمَا عَبْدٍ مِنْ عِبَادِکَ سَمِعَ مَقَالَتَنَا آلْعَادِلَةَ غَيْرَ آلْجَائِرَةِ، وَآلْمُصْلِحَةَ غَيْرَ آلْمُفْسِدَةِ، فِي آلدِّينِ وَ آلدُّنْيَا، فَأَبَى بَعْدَ سَمْعِهِ لَهَا إِلاَّ النُّکُوصَ عَنْ نُصْرَتِکَ، وَ آلْإِبْطَاءَ عَنْ إِعْزَازِ دِينِکَ، فَإِنَّا نَسْتَشْهِدُکَ عَلَيْهِ يَا أَکْبَرَ آلشَّاهِدينَ شَهَادَةً، وَ نَسْتَشْهِدُ عَلَيْهِ جَمِيعَ مَا أسْکَنْتَهُ أَرْضَکَ وَسَماواتِکَ، ثُمَّ أَنْتَ بَعْدُ آلْمُغْنِي عَنْ نَصْرِهِ، وَ آلاْخِذُ لَهُ بِذَنْبِهِ.

از خطبه هاى امام (عليه السلام) است
که همواره با اين سخنان ياران خويش را براى جهاد
با شاميان بسيج فرمود
خداوندا! هر يک از بندگانت گفتار عادلانه و دور از ستم و اصلاح کننده وبى مفسده ما را در امر دين و دنيا بشنود و پس از شنيدن، از يارى آيين تو واعزاز دينت سر باززند و کندى کند، ما تو را براى کار خلاف او به شهادت مى طلبيم، اى کسى که بزرگ ترين شاهدانى! همچنين همه آن ها را که در زمين وآسمانهايت سکونت بخشيده اى، گواه بر ضدّ او مى آوريم؛ و با اين حال مى دانيم که ما را از يارى او بى نياز مى سازى و او را به گناهش خواهى گرفت (کيفر خواهى داد).