وَمِن کتابٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
إلى زِيادٍ أيْضاً
فَدَعِ الْإِسْرَافَ مُقْتَصِداً، وَاذْکُرْ فِي الْيَوْمِ غَداً، وَأَمْسِکْ مِنَ الْمَالِ بِقَدْرِ ضَرُورَتِکَ، وَقَدِّمِ الْفَضْلَ لِيَوْمِ حَاجَتِکَ. أَ تَرْجُو أَنْ يُعْطِيَکَ اللّهُ أَجْرَ الْمُتَوَاضِعِينَ وَأَنْتَ عِنْدَهُ مِنَ الْمُتَکَبِّرِينَ! وَتَطْمَعُ ـ وَأَنْتَ مُتَمَرِّغٌ فِي النَّعِيمِ؛ تَمْنَعُهُ الضَّعِيفَ وَالْأَرْمَلَةَ ـ أَنْ يُوجِبَ لَکَ ثَوَابَ الْمُتَصَدِّقِينَ؟ وَإِنَّمَا الْمَرْءُ مَجْزِيٌّ بِمَا أَسْلَفَ وَقَادِمٌ عَلَى مَا قَدَّمَ، وَالسَّلامُ.

از نامه هاى امام (عليه السلام) است
که آن را نيز براى زياد نوشته است
(اى زياد!) اسراف را کنار بگذار و ميانه روى را پيشه کن و از امروز به فکر فردا باش و از اموال دنيا به مقدار ضرورت براى خود نگاه دار و اضافه بر آن را براى روز نيازت از پيش بفرست، آيا تو اميد دارى که خداوند پاداش متواضعان را به تو دهد در حالى که نزد او از متکبران باشى؟ تو طمع دارى که خداوند ثواب انفاق کنندگان را براى تو قرار دهد در صورتى که در زندگى پرنعمت وناز قرار دارى و مستمندان وبيوه زنان را از آن بازمى دارى و (بدان که) انسان تنها به آنچه از پيش فرستاده جزا داده مى شود و بر آنچه قبلاً براى خود ذخيره کرده وارد مى گردد؛ والسلام.