وَ مِن خُطبَةٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
فِي الحَثِّ على العَمَلِ الصّالِحِ
رَحِمَ اللّهُ آمْرَأً [عبدآ] سَمِعَ حُکْمآ فَوَعَى، وَ دُعِيَ إِلَى رَشَادٍ فَدَنَا، وَ أَخَذَ بِحُجْزَةِ هَادٍ فَنَجَا. رَاقَبَ رَبَّهُ، وَ خَافَ ذَنْبَهُ، قَدَّمَ خَالِصآ، وَ عَمِلَ صَالِحآ. آکْتَسَبَ مَذْخُورآ، وَ آجْتَنَبَ مَحْذُورآ، وَ رَمَى غَرَضآ، وَ أَحْرَزَ عِوَضآ. کَابَرَ هَوَاهُ، وَ کَذَّبَ مُنَاهُ. جَعَلَ الصَّبْرَ مَطِيَّةَ نَجَاتِهِ، وَ التَّقْوَى عُدَّةَ وَفَاتِهِ. رَکِبَ الطَّرِيقَةَ آلْغَرَّاءَ، وَ لَزِمَ آلْـمَحَجَّةَ آلْبَيْضَاءَ. آغْتَنَمَ آلْمَهَلَ، وَ بَادَرَ الْأَجَلَ، وَ تَزَوَّدَ مِنَ آلْعَمَلِ.

از خطبه هاى امام (عليه السلام)
که به عنوان تشويق و تحريک مردم به عمل صالح ايراد شده است
خدا رحمت کند کسى را که چون سخنان حکيمانه اى بشنود، خوب فراگيرد و هنگامى که به سوى هدايت راهنمايى شود، پذيرا گردد؛ دست به دامن هادى و رهبرى زند و (در پرتو هدايتش) نجات يابد. از مراقبت پروردگارش غفلت نورزد و از گناهان خود بترسد. اعمال خالصى از پيش فرستد و کارهاى نيک به جا آورد. ذخيره اى براى آخرت فراهم سازد و از گناهان بپرهيزد. هدف را درست نشانه گيرى کند و کالاى گران بهاى آخرت را به دست آورد. با خواسته هاى دل بجنگد و آرزوهاى نابجا را رها سازد. صبر و استقامت را مرکب راهوار نجات خويش قرار دهد و تقوا را وسيله (آرامش به هنگام) وفاتش بشمرد. در راه روشن، گام نهد و جاده آشکار حق را ادامه دهد. اين چند روز زندگى را غنيمت شمرد و پيش از آن که اجلش فرارسد، خويش را آماده کند و از اعمال نيک توشه برگيرد.