وَمِن کَلامٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
يُوَبِّخُ البُخَلاءَ بِالمَالِ وَالنَّفْسِ
فَلا أَمْوَالَ بَذَلْتُمُوهَا لِلَّذِي رَزَقَهَا، وَلا أَنْفُسَ خَاطَرْتُمْ بِهَا لِلَّذِي خَلَقَهَا تَکْرُمُونَ بِاللهِ عَلَى عِبَادِهِ، وَلا تُکْرِمُونَ اللهَ فِي عِبَادِهِ! فَاعْتَبِرُوا بِنُزُولِکُمْ مَنَازِلَ مَنْ کَانَ قَبْلَکُمْ، وَانْقِطَاعِکُمْ عَنْ أَوْصَلِ إخْوَانِکُمْ!

از سخنان امام (عليه السلام) است
که در آن بخيلان را سرزنش مى کند
نه اموال خود را در راه آن کس که به شما داده، بذل کرديد، و نه جان ها را در راه کسى که آن ها را آفريده به خطر افکنديد، انتظار داريد مردم به خاطر خدا شما را گرامى دارند، در حالى که خودتان خدا را (در امورى که) درمورد بندگانش (سفارش کرده) گرامى نمى داريد (وبه آن ها کمک نمى کنيد) از قرار گرفتن در منازل پيشينيان عبرت گيريد (زيرا شما نيز شامل همين حکم خواهيد شد) و نيز از جدا شدن از نزديک ترين برادرانتان پند بياموزيد (چراکه با چشم خود ديديد گروهى از اين عزيزان پيش از شما رفتند، شما هم به دنبال آن ها خواهيد رفت).