خطبه 204

خطبه چیست؟ خطبه یا وعظ سخنی است برای تحریک مردم به انجام یا ترک عملی از طریق تحریک عواطف و اقناع آن‌ها. در واقع در خطابه پیش از آن که اندیشه و فکر افراد مورد خطاب باشد، احساسات و عواطف آن‌ها را مخاطب قرار می‌دهند. آیین سخنوری را خطابت می‌گویند.

وَمِن کلامٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
کانَ کَثِيرآ ما يُنادِي بِهِ أصْحابَهُ
تَجَهَّزُوا، رَحِمَکُمُ آللّهُ، فَقَدْ نُودِيَ فِيکُمْ بِالرَّحِيلِ، وَ أَقِلُّوا آلْعُرْجَةَ عَلَى الدُّنْيَا، وَ انْقَلِبُوا بِصَالِحِ مَا بِحَضْرَتِکُمْ مِنَ آلزَّادِ، فَإِنَّ أَمَامَکُمْ عَقَبَةً کَؤُوداً، وَ مَنَازِلَ مَخُوفَةً مَهُولَةً، لابُدَّ مِنَ آلْوُرُودِ عَلَيْهَا، وَ آلْوُقُوفِ عِنْدَهَا. وَ آعْلَمُوا أَنَّ مَلاحِظَ آلْمَنِيَّةِ نَحْوَکُمْ دَانِيَةٌ، وَ کَأَنَّکُمْ بِمَخَالِـبِهَا وَقَدْ نَشِبَتْ فِيکُمْ، وَ قَدْ دَهَمَتْکُمْ فِيهَا مُفْظِعَاتُ آلْأُمُورِ، وَ مُعْضِلاتُ آلْمَحْذُورِ. فَقَطِّعُوا عَلائِقَ آلدُّنْيَا وَ آسْتَظْهِرُوا بِزَادِ التَّقْوَى.

از سخنان امام (عليه السلام) است
که همواره اصحاب خويش را با آن مخاطب مى ساخت
خداوند شما را رحمت کند، آماده کوچ (از اين جهان) شويد، چراکه نداى رحيل در ميان شما داده شده است، علاقه و تکيه خود را به دنيا، کم کنيد و با تهيّه زاد و توشه از اعمال صالحى که در قدرت داريد (به سوى آخرت) بازگرديد، زيرا گردنه اى سخت و منزلگاه هاى مخوف و هولناکى در پيش داريد که بايد در آن ها وارد شويد و نزد هر يک توقّف کنيد (و پاسخ گوى اعمال خود باشيد). بدانيد که فاصله نگاه هاى مرگ به شما کوتاه و نزديک است. گويى در چنگال مرگ گرفتاريد، در حالى که پنجه هايش را در جان شما فرو برده، و حوادث هولناک و مشکلات شديد، شما را غافلگير ساخته است. حال که چنين است وابستگى هاى دنيا را به خود، قطع کنيد (از دنياپرستان فاصله بگيريد) و بر توشه تقوا تکيه کنيد.