وَمِن کتابٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
وَصّى بِها شُرَيْحَ بْنَ هانِئ لَمّا جَعَلَهُ عَلى مُقَدَّمَتِهِ إِلَى الشّامِ
اتَّقِ اللّهَ فِي کُلِّ صَبَاحٍ وَمَسَاءٍ، وَخَفْ عَلَى نَفْسِکَ الدُّنْيَا الْغَرُورَ، وَلاتَأْمَنْهَا عَلَى حَالٍ، وَاعْلَمْ أَنَّکَ إِنْ لَمْ تَرْدَعْ نَفْسَکَ عَنْ کَثِيرٍ مِمَّا تُحِبُّ، مَخَافَةَ مَکْرُوهٍ؛ سَمَتْ بِکَ الْأَهْوَاءُ إِلَى کَثِيرٍ مِنَ الضَّرَرِ فَکُنْ لِنَفْسِکَ مَانِعاً رَادِعاً، وَلِنَزْوَتِکَ عِنْدَ الْحَفِيظَةِ وَاقِماً قَامِعاً.

از نامه هاى امام (عليه السلام) است
به شريح بن هانى در آن زمان که وى را به عنوان فرمانده مقدمه لشکر به سوى شام فرستاد
در هر صبح و شام تقواى الهى را پيشه کن. از دنياى فريبنده براى خويشتن خائف باش و در هيچ حال از آن ايمن مشو. بدان که اگر خويشتن را از بسيارى از امورى که آن را دوست مى دارى به علت ترس از ناراحتى هاى ناشى از آن بازندارى، هوى و هوس ها تو را به سوى زيان هاى فراوانى خواهد کشاند، بنابراين در مقابل نفس سرکش، مانع و رادع و بر خودسرى نفس خويش به هنگام خشم و غضب مسلّط و غالب باش و ريشه هاى هوى و هوس را قطع کن.