خطبه 57

خطبه چیست؟ خطبه یا وعظ سخنی است برای تحریک مردم به انجام یا ترک عملی از طریق تحریک عواطف و اقناع آن‌ها. در واقع در خطابه پیش از آن که اندیشه و فکر افراد مورد خطاب باشد، احساسات و عواطف آن‌ها را مخاطب قرار می‌دهند. آیین سخنوری را خطابت می‌گویند.

وَمِن کلامٍ لَهَ عَلَيهِ السَّلامُ
فِي صِفَةِ رَجُلٍ مَذْمُومٍ، ثُمَّ فِي فَضْلِهِ هُوَ (عليه السلام)
أَمَّا إنَّهُ سَيَظْهَرُ عَلَيْکُمْ بَعْدِي رَجُلٌ رَحْبُ آلْبُلْعُومِ، مُنْدَحِقُ الْبَطْنِ، يَأکُلُ مَايَجِدُ، وَيَطْلُبُ مَا لاَيَجِدُ، فَاقْتُلُوهُ، وَلَنْ تَقْتُلُوهُ! أَلاَ وَإِنَّهُ سَيَأمُرُکُمْ بِسَبِّي وَآلْبَرَاءَةِ مِنِّي؛ فَأَمَّا السَّبُّ فَسُبُّونِي، فَإِنَّهُ لي زَکاةٌ، وَلَکُمْ نَجَاةٌ، وَأَمَّا آلْبَراءَةُ فَلاَ تَتَبَرَّأُوا مِنِّي؛ فَإِنِّي وُلِدْتُ عَلَى آلْفِطْرَةِ، وَسَبَقْتُ إِلَى آلْإِيمَانِ وَآلْهِجْرَةِ.

از سخنان امام (عليه السلام) است
در نکوهش يک شخص، و سپس سخن از صفات برجسته خود مى گويد
آگاه باشيد! بعد از من، مردى گشاده گلو و شکم بزرگ بر شما مسلّط خواهد شد که هرچه بيابد مى خورد، و آنچه را نمى يابد جست وجو مى کند، او را بکشيد! ولى هرگز نخواهيد کشت، آگاه باشيد! او به شما فرمان مى دهد که مرا دشنام دهيد و از من بيزارى جوييد. امّا بدگويى و ناسزا را (به هنگام اجبار دشمن) به شما اجازه مى دهم، چراکه اين کار موجب فزونى مقامات معنوى من، و باعث نجات شماست؛ ولى درمورد پيشنهاد بيزارى جستن، هرگز از من بيزارى مجوييد؛ زيرا من بر فطرت پاک توحيد تولّد يافته ام و در ايمان و اسلام و هجرت، بر ديگران پيشى گرفته ام!