وَمِن کلامٍ لَهَ عَلَيهِ السَّلامُ
کَلَّمَ بِهِ الْخَوَارِجَ حِينَ اعْتَزَلُوا الْحُکومَةَ وَتَنَادَوْا: أن «لاَ حُکْمَ إلّا للهِِ».
أَصَابَکُمْ حَاصِبٌ، وَلاَ بَقِيَ مِنْکُمْ آثِرٌ، أَبَعْدَ إِيمَانِي بِاللهِ، وَجِهَادِي مَعَ رَسُولِ اللهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ، أَشْهَدُ عَلَى نَفْسِي بِالْکُفْرِ! لَقَدْ (ضَلَلْتُ إِذاً وَمَا أَنَا مِنَ الْمُهْتَدِينَ) فَأُوبُوا شَرَّ مَآبٍ، وَآرْجِعُوا عَلَى أَثَرِ آلْأَعْقَابِ، أَمَا إِنَّکُمْ سَتَلْقَوْنَ بَعْدِي ذُلّاً شَامِلا، وَسَيْفآ قَاطِعآ، وَأَثَرَةً يَتَّخِذُهَا الظَّالِمونَ فِيکُمْ سُنَّةً.

از سخنان امام (عليه السلام) است
که خطاب به خوارج فرمودند، در آن هنگام که آن ها از مسئله حکميّت کناره گيرى کردند و شعار «لا حُکْمَ اِلّا لِلهِ» را سردادند
طوفان (بلاها) بر شما مسلّط شود و همه شما نابود شويد! اين چه پيشنهادى است که به من مى کنيد؟ آيا بعد از ايمانم به خدا و جهادم همراه رسول الله (صلي الله عليه و آله) به کفر خويش اعتراف کنم؟! اگر چنين کنم گمراه شده ام و از هدايت يافتگان نخواهم بود، (اميدوارم) به بدترين جايگاه رهسپار شويد و به راه گذشتگان خود (مشرکان عصر جاهليت) بازگرديد! بدانيد که به زودى بعد از من خوارى و ذلّت تمام وجود شما را فراخواهد گرفت و گرفتار شمشير برّنده اى خواهيد شد، مستبدّان زورگو بر شما حکومت خواهند کرد و اين امر به صورت سنتّى ازسوى ستمگران در ميان شما باقى خواهد ماند.