وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ (عليه السلام)
وَذلِکَ حِيْنَ مَنَعَهُ سَعِيْدُ بْنُ العَاصِ حَقَّهُ
إِنَّ بَنِي أُمَيَّةَ لَيُفَوِّقُونَنِى تُرَاثَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللّه عَلَيْهِ وَ آلِهِ تَفْوِيقآ، وَاللّهِ لَئِنْ بَقِيتُ لَهُمْ لَأَنْفُضَنَّهُمْ نَفْضَ اللَّحَّامِ الْوِذَامَ التَّرِبَةَ!

از سخنان امام (عليه السلام) است
که آن را در زمان عثمان، هنگامى که «سعيد بن عاص» حق مسلّم امام (عليه السلام) را از بيت المال (به منظور قرار دادن آن حضرت در تنگناهاى اقتصادى) دريغ داشت، بيان فرمود
بنى اميّه از ميراث محمّد (صلي الله عليه و آله) جز مقدار کمى در اختيار من نمى گذارند، به اندازه يک بار دوشيدن شير شتر. به خدا سوگند! اگر زنده بمانم آن ها را از صحنه حکومت اسلامى بيرون خواهم ريخت، همان گونه که قصّاب اعضاى درون شکم حيوان را ـ که به روى زمين مى افتد ـ از خاک پاک مى کند!