وَمِن کَلامٍ لَهُ عَليهِ السَّلامُ
فِي الصَّالِحِينَ مِن أصْحَابِهِ
أَنْتُمُ الأَنْصَارُ عَلَى الْحَقِّ، وَالإخْوَانُ فِي الدِّينِ، وَالْجُنَنُ يَوْمَ الْبَأْسِ، وَالْبِطَانَةُ دُونَ النَّاسِ. بِکُمْ أَضْرِبُ الْمُدْبِرَ، وَأَرْجُو طَاعَةَ الْمُقْبِلِ. فَأَعِينُوني بِمُنَاصَحَةٍ خَلِيَّةٍ مِنَ الْغِشِّ، سَلِيمَةٍ مِنَ الرَّيْبِ؛ فَوَاللهِ إنِّي لَأَوْلَى النَّاسِ بِالنَّاسِ!

از سخنان امام (عليه السلام) است
که درباره ياران صالح خود مى گويد
شما ياوران حق، برادران دينى، سپرهاى روز جنگ، و رازداران دربرابر مردم هستيد، با کمک شما کسانى را که به حق پشت مى کنند مى زنم، و با يارى شما به اطاعتِ روى آورندگان به حق، اميدوارم، حال که چنين است، مرا با خيرخواهىِ خالى از هرگونه خيانت و سالم از هرگونه شک و ترديد، يارى کنيد، به خدا سوگند! من نسبت به مردم از خودشان سزاوارترم! (چراکه آگاه تر و دلسوزترم).