وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ (عليه السلام) لاِبْنِهِ مُحَمَّدِ بْنِ الحَنَفِيَّةِ لَمّا أعْطَاهُ الرَّايَةَ يَوْمَ الجَمَلِ
تَزُولُ الْجِبالُ وَ لا تَزُلْ! عَضَّ عَلى ناجِذِکَ اَعِرِ اللهَ جُمْجُمَتَکَ. تِدْ فِي الاْرْضِ قَدَمَکَ. اِرْمِ بِبَصَرِکَ اَقْصَى الْقَوْمِ، وَ غُضَّ بَصَرَکَ، وَ اعْلَمْ اَنَّ النَّصْرَ مِنْ عِنْدِاللهِ سُبْحانَهُ.

از سخنان امام (عليه السلام) است که به فرزندش محمّد بن حنفيّه فرمود، در آن هنگام که پرچم را در روز جنگ جمل به دست او سپرد.
اگر کوه ها متزلزل شود تو تکان مخور! دندان هايت را بر يکديگر بفشار و جمجمه خويش را به خدا عاريت ده! قدم هايت را بر زمين ميخ کوب کن! و نگاهت به آخر لشکر دشمن باشد! چشمت را فرو گير (و مرعوب نفرات و تجهيزات دشمن نشو)! و بدان!نصرت و پيروزى ازسوى خداوند سبحان است!